กู่สันตรัตน์  สร้างขึ้น ในสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 หรือราวพ.ศ. 1700 – 1750 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อประดิษฐานรูปเคารพสำหรับประกอบพิธีกรรมทางศาสนา และเป็นโรคยาศาลหรือที่พักรักษาพยาบาลคนเจ็บป่วยในสมัยก่อน

             กู่สันตรัตน์สร้างด้วยศิลาแลง ลักษณะเป็นปราสาทแบบบายนขนาย่อม ปรางค์ประธานเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัสย่อมุม ตั้งอยู่บนฐานชั้นเดียว หันหน้าไปทางทิศตะวันออก โดยมีประตูทางเข้าอยู่ทางทิศตะวันออก ส่วนทางทิศเหนือทิศใต้และทิศตะวันตกเป็นประตูหลอก นอกจากนี้ยังมีบรรณาลัยซึ่งเป็นที่เก็บคัมภีร์ทางศาสนาตั้งอยู่ทางทิศตะวันนออกเฉียงใต้หันหน้าเข้าหาปรางค์ประธาน

             อาคารทั้ง 2 ล้อมด้วยกำแพงศิลาแลงรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าซึ่งสร้างยังไม่เสร็จอีกชั้นหนึ่ง รวมถึงประตูทางเข้าซึ่งมีแผ่นทับหลังอยู่เหนือประตูและมีเสาประดับที่กรอบประตูทั้งสองด้านทำด้วยหินทรายที่ไม่มีการสลักลวดลายใดๆ จึงสันนิษฐานได้ว่ากู่แห่งนี้ยังสร้างไม่เสร็จสิ้นดี

             ด้านหน้าปราสาททางทิศตะวันออกเฉียงเหนือมีสระสี่เหลี่ยมขนาดกว้าง 10 เมตร ยาว 12 เมตร สันนิษฐานว่าคือบาราย ซึ่งสร้างตามคติของขอม ที่เมื่อสร้างปราสาทหินก็มีการขุดสระหรือบารายกักน้ำไว้ในที่ใกล้เคียงนั้นด้วย

ด้านทิศตะวันออกซึ่งเป็นด้านหน้าปราสาทมีซุมประตูทางเข้าหรือโคปุระ ก่อด้วยศิลาแลง ส่วนประตูทางเข้านั้น ปรากฏให้เห็นว่ามีแผ่นทับหลังอยู่เหนือประตู กับมีเสาประดับที่กรอบประตูทั้งสองด้าน แผ่นทับหลังและเสาประดับกรอบประตูทำด้วยหินทรายแต่ไม่มีการสลักลายใดๆ ทั้งสิ้น จึงดูคล้ายกับว่าทำยังไม่เสร็จ องค์ปราสาทมีลักษณะรูปสี่เหลี่ยมย่อมุม มีประตูทางเข้าอยู่ทางทิศตะวันออก ส่วนทางทิศเหนือทิศใต้และทิศตะวันตกเป็นประตูหลอก เมื่อพิจารณาเฉพาะองค์ปราสาทแล้วสันนิฐานได้ว่ากู่สันตรัตน์ยังสร้างไม่เสร็จสมบูรณ์ เพราะทางด้านหน้าตอนบนนั้นมีช่องว่างเว้นไว้ เป็นช่องสามเหลี่ยม ซึ่งส่วนนี้เมื่อเสร็จสมบูรณ์ก็คือหน้าบัน ที่จะทำด้วยหินทรายซึ่งคงต้องสลักลวดลายประกอบด้วย สิ่งสำคัญต่อมาคือแผ่นทับหลัง ที่ตั้งอยู่เหนือกรอบประตูนั้นมีแผ่นหินทรายวางไว้ แต่ยังไม่มีการสักลวดลายใดๆ ทั้งสิ้น